De liefde van Tedeschi en Trucks

Op een goede dag zie je twee keer per uur een wenkbrauw bewegen. Lachen zie je hem zelden. Contact met zijn publiek maakt hij nauwelijks. Hij is maar in één ding geïnteresseerd: zijn gitaar. Nee, wie Derek Trucks wil leren kennen, moet daar wat tijd voor uittrekken.

Trucks is nog geen veertig. Toch kun je hem gerust beschouwen als één van de belangrijkste muzikale boegbeelden van rhythm & blues en roots rock (de verzamelnaam voor blues, folk en country).

Toen hij op zijn vijfde jaar voor het eerst een gitaar in handen kreeg, waren zijn handen nog te klein om de frets goed te raken. Die handicap wist hij handig te omzeilen door in zijn linkerhand een slider te gebruiken. Zo ontwikkelde hij zijn uit duizenden herkenbare, ruwe fingerpickin’ gitaarstijl. Het wonderkind van de zes snaren werd op zijn elfde al herkend door grootheden als B.B. King en Eric Clapton. Op zijn 19e kwam hij bij de Allman Brothers, de groep van zijn grote held Duane Allman.

Derek Trucks is wars van uiterlijk vertoon, allesbehalve een stereotype rock ‘n roll icoon. Maar hij bespeelt zijn snaren als een tovenaar. Razendsnel raken zijn stevige maar sierlijke vingers de gitaar overal tegelijk, altijd precies op het goede moment. In elk noot klinkt gewicht, puurheid, richting, kracht. Blues.

Trucks heeft zijn krachten gebundeld met de fenomenale Susan Tedeschi. Haar stem is ruig, mooi, zoet en sexy tegelijk. Kippevel garantie.

Ze zijn de perfecte tweeëenheid. Als man en vrouw richtten ze in 2010 de Tedeschi Trucks Band op. Hoe? Door hun vrienden erbij te vragen. Dat hoor je dan ook tijdens het Tiny Desk Concert: vrienden die samenspelen. De elfkoppige band is buitengewoon populair over de hele wereld, vanwege hun geweldige spel en hun zinderende, warme live-optredens. De oprechtheid van hun muziek raakt iedereen in het hart. Het speelplezier is ontwapenend.

Daarom moet je ook niet naar Derek Trucks kijken, maar luisteren. De muziek swingt en stroomt. Sterk, grof en puur als de Mississippi zelf. Wat Trucks op zijn gitaar doet en Sedechi met haar stem, heeft één belangrijk gemeenschappelijk kenmerk: dat oergeluid dat rechtstreeks door al je botten heen klinkt, dat elke cel in je lichaam nieuw leven inblaast. Derek Trucks zegt dat dat door ‘microtones’ komt: dat gedeelt van het geluid dat je alleen onbewust kunt ervaren. Dat betekent: je hoort het misschien niet, maar je voelt het wel.

Wat ik hoor is de klank van de waarheid, van pure, oprechte en hardwerkende mensen die het leven leiden met alles en iedereen om zich heen waar ze zoveel van houden. Het geluid van liefde voor elkaar, liefde voor het leven en liefde voor muziek.

What’s not to like?

tom beek (c) hans reitzema

Tom Beek, saxofonist, webdesigner, fotograaf en tekstschrijver. Onregelmatig op Twitter en Instagram. Eindredacteur Jazz Bulletin.

Plaats een reactie