Het falsetto van Barry Gibb

Dat Barry Gibb één van de grootste songschrijvers is, weet iedereen. Ook zijn manier van zingen is bijzonder.

Barry en zijn jongere tweelingbroers Robin en Maurice groeiden op in het Engelse Manchester. Er was altijd muziek in huis en vader Hugh Gibb was een professionele drummer. Samen zingen deden de broers van jongs af aan, meteen in three-part harmony.

In 1958 emigreerde het gezin naar Australië. Daar zat het tegen. Vader had het niet breed en moeder werd ziek. Om mee te helpen de kost te verdienen, traden de tienerbroertjes op en gingen ze met de pet rond. Zo raakten ze uitstekend op elkaar ingespeeld. De jongensstemmen werden al gauw populair in de regio en op de radio.

Een bevriende Australische radiodiscjockey Bill Gates — what’s in a name — bedacht de naam Bee Gees. De krachtige stem van Robin Gibb en de overrompelend goed gezongen koorpartijen bepaalden de sound.

https://youtu.be/_hQ1HQh9_JM

The new Beatles

Het talent van Barry viel op: hij schreef de meeste liedjes en leverde ook liedjes aan voor andere artiesten. Dankzij hem tekenden de Bee Gees hun eerste platencontract.

The Bee Gees brachten een aantal singles per jaar uit, kregen steeds meer airplay op radio en tv en scoorden een aantal hits, waarvan Spicks and Specks (1966) uit deze periode de grootste was.

De drie broers waren ambitieus. Halverwege de jaren zestig besloten ze terug te verhuizen naar Engeland, waar zij werden gegrepen door The Beatles.

Ze stuurden een demo naar Brian Epstein (de manager van de Beatles) en werden meteen uitgenodigd. Uiteindelijk was het producer Robert Stigwood die het drietal voor vijf jaar tekende bij Polydor.

Grappig detail is dat veel Britse radiomensen bij de liedjes van de Bee Gees dachten dat ze The Beatles hoorden. Stigwood maakte daar handig gebruik van en promootte het trio als ‘The New Beatles’.

De Bee Gees genoten van het succes en hielden er een excentrieke levensstijl op na. Maar het succes steeg hen naar het hoofd. Gezapigheid nam de overhand. Ook al hadden ze nog nieuwe hits, muzikaal raakten ze in een sleur.

Falsetto

Dat veranderde toen ze in 1975 Arif Mardin tegen het lijf liepen; een producer die veel ervaring had met artiesten zoals Aretha Franklin.

Hij was onder de indruk van To Love Somebody dat de Bee Gees ooit schreven voor Otis Redding.

Tijdens de studio-opname van Nights on Broadway daagde hij de Bee Gees uit. Zo ontdekten ze bij toeval dat Barry Gibb niet alleen een mooie falsetto had, hij zong ook nog eens spatzuiver.

‘I went out in the studio, and I found that not only could I scream in tune, I could sing a whole song in falsetto.’ — Barry Gibb

Barry’s superhoge zangstem werd het nieuwe handelsmerk van de groep die zich vanaf de blockbuster Saturday Night Fever (ook geproduceerd door Stigwood) vestigde tussen de meest succesvolle groepen aller tijden.

Ik ben groot fan!

tom beek (c) hans reitzema

Tom Beek, saxofonist, webdesigner, fotograaf en tekstschrijver. Onregelmatig op Twitter en Instagram. Eindredacteur Jazz Bulletin.

0 gedachten over “Het falsetto van Barry Gibb”

  1. Nu weet ik nog niet wat Faltser betekent, gisteren avond kwam in de Docu over de Bee Gees, dat woord vaak terug. Het is niet ‘t zelfde als een Kopstem of een Tenor toch. Bedankt voor het antwoord. öma Janneke”

    Beantwoorden

Plaats een reactie