Sinds kort ben ik fan van JR Alli. Op het YouTube-kanaal van de 20-jarige Canadees vond ik de video New York — Don’t Blink, die ik inmiddels tientallen keren heb bekeken.
Laat deze YouTuber even je ogen en oren wegblazen in een anderhalve minuut durende achtbaan van sound and motion.
Wat maakt de video’s van JR Alli’s nu zo bijzonder? Dat zijn meerdere dingen tegelijk.
Allereerst heeft hij een goede smaak. Daarover valt natuurlijk te twisten. Maar ik vind zijn beelden goed gekozen, tot de verbeelding sprekend en mooi gevarieerd. Een skyline, straattafereel, portretten, alles komt voorbij.
Maar zijn werk is natuurlijk veel meer dan alleen foto’s, het is motion. Zijn skills met Lightroom, Premiere en Adobe After Effects zijn fenomenaal. En het belangrijkste: alles in dienst van het verhaal.
Verhaallijnen
Verhalen vertellen doet-ie virtuoos. In New York — Don’t Blink word je na een korte, veelbelovende introductie in hoog tempo meegenomen in de energie van de stad. Even later adem je alweer rustig uit, wanneer je de skyline in je opneemt vanuit een helicopter en vanaf de daken. Dan gaan we underground. Weer die snelheid.
Hij kiest zijn woorden zorgvuldig. Daarmee geeft hij richting en betekenis aan zijn video’s. Hij maakt ruimte om te reflecteren en om je als kijker te identificeren met hem; hijzelf komt steeds als verlegen held uit de bus. Nóg een stuk gereedschap waar hij goed raad mee weet. En waarmee hij de spanning steeds verder weet op te bouwen.
Na 1 minuut en 27 seconden laat JR Alli in totale verbijstering achter. What just happened?
Sound design
De manier waarop hij zijn video’s monteert is heel bijzonder. Hij laat het beeld naadloos aansluiten op het geluid — en andersom, wanneer de muziek leidend is. Zijn sounddesign is tot op de frame nauwkeurig.
De video’s van JR Alli zitten vol met subtiele geluidjes die de beeldenreis tot leven wekken, swooshes, geluidseffecten die je een gevoel geven van positive expectancy (is dat goed Engels?). In zijn tempowisselingen gaan beeld en geluid altijd hand in hand. Hij maakt gebruik van anticipatie. Daardoor ervaar je elke keer een wow gevoel, bij zo’n verrassende, uitgekiende overgang van de ene bestemming naar de andere. Voor je het weet, heb je tientallen plekken bezocht, allerlei mensen ontmoet. Dan heb je een stad gezien zoals je er nog nooit naar hebt gekeken.
Visual storyteller
JR Alli leidt ons door het verhaal heen. Je vergeet alles: waar je bent, wat je gezien hebt. Terwijl je geen detail wil missen. Terwijl het eigenlijk veel te snel gaat. Dat geeft een bepaalde spanning. Bij hem zit ik steeds op het puntje van mijn stoel.
Met zijn werkwijze kiest hij niet de makkelijkste weg. In New York — Don’t Blink telde ik maar liefst 94 verschillende clips. Dat is complex! Ook een teken dat hij de verhaallijnen goed overziet.
Mijn conclusie als video newbie: door zijn stijl werkt JR Alli in de hand dat we de overgangen niet als hard ervaren. Integendeel. Het is de manier waarop hij het vertelt. Hoe hij er één geheel van maakt, is groots. Een visual storyteller van ongekend niveau.
JR Alli is zeker niet de enige, en zeker niet de eerste met deze stijl en deze skills. Maar voor mij staat vast: hij is een groot kunstenaar. Bekijk hieronder zijn video over Londen, ook al geniaal.
Voetnoot: het is me inmiddels duidelijk dat JR Alli schatplichtig is aan Leonardo Dalessandri. Vooral door de edits zette hij met zijn emotionele, indrukwekkende Watchtower of Turkey uit 2014 de trend voor een hele generatie visual artists.
