Summer Madness en de spirit van Kool and the Gang

Wie denkt dat Kool and the Gang alleen maar gladde discohits heeft geproduceerd, heeft het mis.

Jungle Boogie werd in 1994 door Quentin Tarantino gebruikt in de cultfilm Pulp Fiction.

Ook Summer Madness zou je kunnen herkennen, dat werd gecoverd en gesampled door bijvoorbeeld Mary J. Blige, DJ Jazzy Jeff & The Fresh Prince, Gang Starr en Dr. Dre. Het kwam zelfs in een commercial van Nike terecht en in de video game Grand Theft Auto.

Het leek mij interessant om in het verhaal te duiken van de groep die het succes niet bepaald cadeau kreeg.

Funk, jazz, rock

New Jersey, 1964. Een groep vrienden rond de broers Robert en Ronald Bell begint een schoolband onder de naam The Jazziacs. Om niet alleen in jazzclubs te spelen wordt de bandnaam veranderd in Kool and the Gang. Ze pakken de zaken steeds serieuzer aan en worden getekend door De-Lite Records, dat in 1969 het volledige instrumentale album Kool and the Gang (1969) uitbrengt.

De band raakt beïnvloed door James Brown en Sly And The Family Stone. Met opvallende kleding en danspasjes werkt de band hard aan haar live performance. De mix van stijlen is een kokende potpourri van funk, jazz en rock.

Ze werken zelfs met strijkers. Een goed voorbeeld hiervan is Jungle Boogie van het album Funky Stuff. De band krijgt steeds meer succes en in 1974 leidt dat zelfs tot een optreden van Kool and the Gang in het legedarsiche tv-programma Soul Train.

Koers

Dan gaat het een paar jaren wat minder. Kool en zijn makkers willen mee met het discotijdperk en gaan ook in die richting experimenteren. Dat pakt niet goed uit. Het leidt tot onenigheid in de band over de muzikale koers. De heerlijk rijdende trein die Kool and the Gang ooit was, piept en kraakt en loopt vast.

Door de komst van twee mannen keert het tij. De nieuwe leadzanger Jay Tee (James Taylor) maakt hij de band compleet met zijn charmante persoonlijkheid en warme geluid. Hij klinkt bovendien prachtig in ballads. Dat is nieuw voor Kool and the Gang. Lange tijd hadden ze langzame nummers op het repertoire vermeden, omdat niemand ze durfde te zingen!

Ook de verandering van producer heeft grote gevolgen. De Braziliaan Eumir Deodato helpt de band te slijpen, te schaven en te schuren aan de songs, net zolang totdat alleen de essentie overblijft: aanstekelijke, dansbare popliedjes die iedereen kan meezingen. Het eerste wapenfeit is de single Ladies Night, die goud wordt. Het begin van de reeks wereldhits, met de nummer 1-hit Celebration als hoogtepunt.

Talent

Uit de wilde, vruchtbare periode vóór de grote hits is dit pareltje Summer Madness van het ambitieuze, spirituele album Light of Worlds uit 1974. Niet alleen de talloze samples bewijzen dat het talent van deze groep niet onopgemerkt is gebleven. Dat gaat verder dan de hits.

Summer Madness is volledig instrumentaal. Je hoort niet alleen de energie en de muzikale potentie van deze groep muzikanten. Je hoort ook de spirit: wij gaan voor de muziek en niets staat ons in de weg.

tom beek (c) hans reitzema

Tom Beek, saxofonist, tekstschrijver, webdesigner en fotograaf. Onregelmatig op Twitter en Instagram. Eindredacteur Jazz Bulletin. Nerd/helpdesk/detective. Gek op jazz, koffie en camera's. Ruikt aan boeken.

Plaats een reactie