Plaatjes draaien met The Pointer Sisters

Zo zag plaatjes draaien er ongeveer uit – jarenlang mijn favoriete ritueel om de dag af te sluiten, liefst natuurlijk in gezelschap van een andere muziekfreak:

Dit ken jij vast niet! Heb je deze live-opname met die-en-die al gehoord? Wist je dat dit twee jaar daarvoor al was opgenomen door zus-en-zo?

En dan eindeloos met bootlegs op cd, lp en cassette in de weer. Dansen door de kamer, tot diep in de nacht.

Zo kwam ik eens na een optreden ‘s avonds laat bij een collega-muzikant thuis voor een afzakkertje. Hij haalde een verweerde, donkere lp-hoes tevoorschijn. ‘Oh ja, deze moet je horen!’

Mijn bek viel open. Wat een waanzinnig funky drummer. Niks bijzonders, zou je denken, boem-boem-tak. Maar probéér het maar eens. Superlekker en swingend gespeeld. De geladen zangpartijen sloegen ook in als een bom. Ik dacht Bonnie Pointer te herkennen aan haar schelle timbre. Bleek het haar zus te zijn: Anita.

De samenzang van de gezusters Pointer — die hier nog met zijn viertjes zingen, later uit elkaar gingen en uiteindelijk met zijn drieën overbleven — is helder en strak. En zo intens. Wat een power! Deze vrouwen weten waar ze het over hebben. Ook die puntige gitaarpartij is perfect gedoseerd. Zoals alles in het arrangement. Minimaal maar toch essentieel; voelbaar aanwezig.

Boodschap

Het was Yes We Can Can. De tekst is positief en hoopvol:

‘Make this land a better land
In the world in which we live
And help each man be a better man
With the kindness that you give’

— The Pointer Sisters
Yes We Can Can

Deze boodschap van The Pointer Sisters komt rechtstreeks uit de kerk! Welke kerk, dat maakt me op zo’n moment dan weinig uit.

Zou die bassist zich niet stierlijk vervelen? Als ‘ie elke maat hetzelfde moet spelen? Nee natuurlijk niet! Juist door de herhalingen zit er een soort hypnotiserende opbouw in.

De hoes leerde me wat ik had kunnen weten: het liedje werd geschreven door Allen Toussaint, de peetvader van het zuiden, de founding father van The Meters, de uitverkoren apostel van Professor Longhair. De koning van New Orleans — samen met Dr. John. Wat een feest!

Op naar de volgende plaat. Zo kan een mens redelijkerwijs toch niet op tijd naar bed?

tom beek (c) hans reitzema

Tom Beek, saxofonist, webdesigner, fotograaf en tekstschrijver. Onregelmatig op Twitter en Instagram. Eindredacteur Jazz Bulletin.

Plaats een reactie