Als je een album maakt met 35 variaties op Stella by Starlight, dan héb je wel iets met het liedje, zou je denken. Mike Boddé deed het op zijn nieuwe cd Stella Variations.
Voor het album maakte ik de foto en het hoesontwerp. Hoewel ik Mike al redelijk goed ken, was ik nieuwsgierig naar zijn verhaal bij deze release. Een paar prangende vragen.
Waarom 35 keer Stella? Waarom niet 17 of 49 keer?
Mike Boddé: ‘Ik heb ongeveer tachtig variaties geïmproviseerd. En slechts vijfendertig daarvan waren om te pruimen.’
Wat heeft een nummer dat het je niet gaat vervelen?
‘Een melodie die in eerst omlaag gaat (verdriet) maar daarna omhoog (happy end).’
Heb je het ná de opname van je plaat nog wel eens gespeeld?
‘Elke dag. Tot Ineke [mijn vrouw] mij naar de studio verbant; zij kan Stella niet meer horen.’
Zijn er bepaalde versies [van andere artiesten] van Stella by Starlight waar jij zelf graag naar luistert?
‘Die van Keith Jarrett op het album Standards Live. En het origineel uit de film The Uninvited.’
Wat doe je precies met het nummer en waarom?
‘Ik probeer de schoonheid ervan van verschillende kanten te belichten. Het is een ode aan jazz. Ik wil aantonen dat jazz standards net zo belangrijk zijn als bijvoorbeeld de Goldberg variaties of de Paganini variaties. Jazz improvisaties hebben hetzelfde niveau als bijvoorbeeld de Ah vous dirai je maman-variaties (‘Altijd is kortjakje ziek’) van Mozart. Variaties zijn de basis van compositie in het algemeen.’
‘Jazz improvisaties hebben hetzelfde niveau als bijvoorbeeld de Ah vous dirai je maman van Mozart.’ – Mike Boddé
Zit er nog ergens een verborgen boodschap in?
‘De verborgen boodschap is: ik hou van jou.’
De fans zitten nu natuurlijk te wachten op “57 versies van Satin Doll op clavecimbel”, wanneer kunnen we die ongeveer verwachten?
‘Heb al 164 variaties op Stablemates op harmonium klaar staan.’
Wat ga je eten met Kerst?
‘Stella.’
