My Sharona!

In 1978 verhuist de 25-jarige zanger Doug Fieger naar Los Angeles. Hij heeft van alles geprobeerd in de muziek, helaas zonder succes. Maar hij geeft niet op en richt een band op samen met gitarist Berton Averre. De naam komt van The Knack … and How to Get It, een Britse comedyfilm uit 1956.

Doug’s vriendin Judy Halpert is bevriend met de 17-jarige Sharona Alperin, die in West 3rd Street (in de wijk Beverly Grove) in een kledingwinkel werkt. ‘Ik wil je graag voorstellen aan mijn vriend’, zegt Judy tegen haar, ‘hij is muzikant’. Als hij Sharona ontmoet, is Doug tot over zijn oren verliefd.

Zelfvertrouwen

Zijn liefdesverklaringen worden niet beantwoord; Sharona is al bezet. Maar de muziek vindt ze wel interessant. Doug nodigt Sharona uit voor een concert van The Knack in de SIR Studios in Hollywood. Ze neemt wat vriendinnen mee. De groupies worden liefkozend ‘The Knackettes’ genoemd. Sharona voelt zich helemaal geen groupie. ‘Doug is eerder mijn groupie’, zegt ze.

De wanhopige verliefdheid inspireert Doug tot het schrijven van nog meer songs, zoals Frustrated en She’s So Selfish. De liedjes gaan allemaal over haar en de teksten zijn ronduit hitsig.

Berton heeft nog een idee op de plank liggen; een drumbeat en een gitaar-riff, geïnspireerd op This Year’s Girl van Elvis Costello. ‘I was looking for that jungle beat, slam-your-head-against-the-wall kind of intensity’, zegt Berton. Hij komt erachter dat de meeste meisjesnamen al zijn gebruikt in een liedje. Behalve Sharona.

‘It’s a truism in rock music that you run out of girls’ names. Whether it’s Sherry, or Gloria, all the names seemed to be used up. Sharona was a name that hadn’t been used before, and it was distinctive to the ear’ – Berton Averre

My Sharona

Terwijl zijn vriendin Judy in de kamer ernaast zit, improviseert Doug zanglijntjes met de naam Sharona erin over Berton’s gitaarlijntje. Binnen een uur schrijven ze samen My Sharona.

Doug maakt het uit met zijn vriendin, na een relatie van negen jaar. Hij heeft zijn zinnen gezet op zijn Sharona en loopt over van zelfvertrouwen. ‘I just gotta have her’, zegt hij. Duidelijke taal. Maar zoiets moet wel van twee kanten komen, jongen. Kort daarna komt Sharona kijken bij een repetitie. Zo beschrijft ze het:

‘One day, on my lunch break from my clothing store, I went to their rehearsal. They said: “Should we play it? Should we play it? All right, let’s play it for her.” And I sat down. Cut to: I’m driving back to the clothing store, and I’m thinking,: did I just hear a song with my name in it?’ – Sharona Alperin

Aanvankelijk weigert ze om in het liedje genoemd te worden, maar later stemt ze in.

The Knack wordt intussen steeds populairder. Speelden ze in juni 1978 nog hun eerste live-optreden voor een handvol liefhebbers in de Whisky a Go-Go club, vijf maanden later verkopen ze de clubs op de Sunset Strip volledig uit. De band heeft de platencontracten voor het uitkiezen. Ze kiezen Capitol Records.

T-shirt en Levi’s

Een jaar na hun eerste ontmoeting krijgen Doug en Sharona – die het jaar ervoor nog minderjarig was – alsnog verkering. Ze kon hem gewoon niet weerstaan. ‘This man was so in love with me, beyond in love, and I just went for it.’

Ze wordt een van hun grootste fans. Als weinig verhullende new-wave rock goddess komt ze ook op de cover van de single. Daarop houdt ze het album vast: Get the Knack. Over de fotoshoot, die nog geen tien minuten duurde, vertelt ze later:

‘That’s just what I would walk around in, a t-shirt and Levi’s. I guess it was considered raunchy since you can see my nipples through the shirt. Nowadays, that outfit would be considered tame.’

De hit

In april 1979 neemt de band het album op in de (inmiddels opgedoekte) MCA Whitney Recording Studios in het nabij gelegen slaapstadje Glendale. ‘Daar worden we tenminste niet afgeleid’, zegt de bassist.

Producer is Mike Chapman. Bijna alle nummers staan er in een keer op, kenmerkend voor een band die gewend is live te spelen. De opname duurt 11 dagen en kost 17 duizend dollar – een prikkie. Op 11 juni 1979 komt het album uit.

Platenmaatschappij Capitol is bang dat de muziek niet aanslaat in het disco-tijdperk en brengt de single My Sharona twee weken later uit dan het album. Maar na de album-release gaat het nummer direct op heavy rotation bij de radiostations. Het nummer staat 6 weken op één in de Billboard Hot 100. In 13 weken krijgt het nummer de gold-status van 500 duizend verkochte exemplaren, een record. Ze verkopen miljoenen platen in een paar weken.

My Sharona wordt de grootste hit van het jaar 1979.

Sharona zelf

Terwijl The Knack door het onverwachte succes op tournee is, vraagt Doug aan Sharona om een huis voor hem te zoeken. Dat vormt het startschot voor haar eigen carriere in de real estate. Dat de hit bijdraagt aan haar succes als ondernemer, daar windt zakenvrouw Sharona Alperin geen doekjes om:

‘In what might be called an auspicious instance of synchronicity, that home search and also being immortalized in the song “My Sharona,” written by her beau and made famous by his band, The Knack, contributed greatly to the launch and success of Sharona’s real estate career.’

(credits: website Sharona Alperin)

Na vier jaar gaan de zanger en zijn muze uit elkaar. ‘It was time for me to become my Sharona’, zegt ze. Dat ze voor de rest van haar leven met het liedje wordt geassocieerd, vindt ze niet erg: ‘Michelle, Yoko, Roxanne — how many people have a song written about them? I don’t tire of it.’

One-hit wonder

The Knack brengt nog twee albums uit: But the Little Girls Understand (1980) en Round Trip (1981). Maar het succes van My Sharona evenaren ze niet. Intussen positioneert het management de band steeds als “the next Beatles”, een beeld waar de band onmogelijk aan kan voldoen – ook al kleden ze zich uniform in stijlvol zwart-wit. De bandleden weigeren bovendien interviews te geven; dat zet kwaad bloed bij de muziekpers.

Er zijn nog meer problemen. ‘Ik noem geen namen,’ zegt drummer Bruce Gary, ‘maar sommige bandleden waren niet klaar voor het succes. Ik wel.’ De tijd vóór het succes noemt hij ‘the fun time’.

Drugsgebruik speelt ook een rol bij het verdere verval. Doug buried himself in all the wrong stuff, zegt producer Mike Chapman. Langzaam gaat het bergafwaarts.

Ondanks de misère toert de band nog jaren door, terend op het succes van die ene grote hit. Als My Sharona te horen is in de film Reality Bites (1994), leeft het liedje weer flink op, dit keer bij een nieuwe generatie.

The Knack kan gerust worden beschouwd als een one-hit wonder. Doug Fieger overlijdt in 2010.

Inspiratie

Uit een andere, onverwachte hoek krijgt het nummer met terugwerkende kracht nog waardering. My Sharona vormde de inspiratie voor Beat it van Michael Jackson – genadeloos gedrumd door Jeff Porcaro – zo vertelt Quincy Jones in de documentaire over Thriller (1982).

Een compliment voor een tijdloos en catchy rocknummer.

tom beek (c) hans reitzema

Tom Beek, saxofonist, tekstschrijver, webdesigner en fotograaf. Onregelmatig op Twitter en Instagram. Eindredacteur Jazz Bulletin. Nerd/helpdesk/detective. Gek op jazz, koffie en camera's. Ruikt aan boeken.

Plaats een reactie