Blijkbaar had ik de geluidsmuur van dance, techno en ander radiogeweld al een hele tijd gedoogd. Want toen ik Baby When You’re Gone hoorde, stopte ik even. Ik haalde adem. Het aangename geluid overviel me, alsof je buurman urenlang tegels staat te slijpen er ineens mee ophoudt.
Bryan Adams met Melanie C. Een liefdesliedje. Een onnozel niemendalletje misschien, maar toch: deze stemming kon ik wel waarderen.
Mijn tred veranderde meteen in een opgeruimd, ontspannen huppeltje. Rock ‘n roll, vier in de maat, pik omhoog, tieten vooruit, gitaar op de heup. En gaan. Muziek voor in de auto. Beetje gas erbij, zonnebril op, jasje open en recht zo die gaat.
Baby When You’re Gone is een liedje waar ik altijd even van opknap. Een paar minuten ongecompliceerde rock ‘n roll, daar heeft een mens af en toe behoefte aan.
