De wraak van Lindsey Buckingham – en het ontstaan van zijn meesterwerk Go Your Own Way

Packing up, shacking up is all you want to do – daar begon het al mee. Vrij vertaald: het enige wat jij wil is drama maken, de boel opschudden. In de tekst haalde Lindsey Buckingham flink uit naar de vrouw bij wie hij weg wilde gaan. Ze heette heel toevallig Stevie Nicks en zat heel toevallig in dezelfde band. Ze had gesmeekt om deze regel uit de tekst te halen, maar dat weigerde hij. He knew it wasn’t true, zei Nicks later, it was just an angry thing that he said. Dat gaf Buckingham later toe, hij was boos.

Er was ook de gekte van drummer Mick Fleetwood, die worstelde met zijn techniek om zijn partijen er goed op te krijgen. De drumpartij op het nieuwe liedje van Buckingham was geïnspireerd op Ticket to ride van The Beatles, maar misschien nog meer op Street Fighting Man van The Rolling Stones; drums spelen daar een essentiële rol in. Maar gaandeweg leerde Mick het nummer steeds beter spelen.

Er was ook spanning in de band. Het enige nog overgebleven ‘setje’ in de band, bassist John en zangeres Christine McVie, vloog elkaar continu elkaar in de haren. Ze waren getrouwd maar daar was dan ook alles mee gezegd. In 1976 stonden ze op het punt te gaan scheiden.

Ook drugs hadden bijgedragen aan het ontstaan van Go your own way. De middelen die zo rijkelijk aanwezig waren in de studio, op het podium, in de kleedkamer. Het was allemaal op het randje. Dat zette iedereen nog eens extra op scherp.

Wat was er nog meer? Ja natuurlijk, die verdomde vakantie in dat verdomde huisje in Florida. I remember the house having a distinctly bad vibe to it, as if it was haunted, schrijft Mick Fleetwood in zijn memoires. Kwam de vakantie op het verkeerde moment? Of was het nu precies het goede moment?

Hoe het ook zij, het was dáár waar het nummer ontstond.

Go your own way is het energieke en briljante bouwwerk van de bevlogen Lindsey Buckingham. Het nummer waardoor enkele maanden later alles en iedereen zich bevrijd en losgebroken zou voelen.

Ook de tekst is iconisch: de onderlinge tegenstellingen in de groep en de verschillende richtingen worden krachtig samengevat in één gemeenschappelijk thema naar buiten toe, dat iedereen verbindt. Een thema van vrijheid, van loskomen, iets waar miljoenen luisteraars zich in herkennen.

De invloedrijke radio-dj B. Mitchel Reed uit Los Angeles vond het nummer aanvankelijk maar niets. Hij begreep het ritme niet. Omdat de akoestische gitaarpartij in het intro niet op de tel was, maar ervoor, werd hij op verkeerde been gezet. Buckingham belde hem hoogstpersoonlijk op om verhaal te halen. Het kwam allemaal goed.

Go your own way is een meesterwerk.

Toen het uitkwam als eerste single van het nieuwe album, eind december 1976, sloeg het in als een bom. Het zou de grootste hit worden van de legendarische rockband. Het bijbehorende album Rumours schreef geschiedenis.

tom beek (c) hans reitzema

Tom Beek, saxofonist, webdesigner, fotograaf en tekstschrijver. Onregelmatig op Twitter en Instagram. Eindredacteur Jazz Bulletin.

Plaats een reactie