Steeds als ik ergens ben, heb ik het gevoel dat ik iets vergeten.
In de koelkast pakken mijn handen iets waar ik eerst helemaal niet eens naar op zoek.
Tijdens het ontbijt snij ik, middenin een zin, ineens een onderwerp, waaraan ik bij het begin van mijn boterham nog geen benul.
Eenmaal bovenaan de trap, zet ik enthousiast koers naar iets wat ik pas halverwege de klim in gedachten.
Maak ik een planning, dan toets ik er afspraken in, die bij het begin van mijn typen nog in geen velden of wegen.
Zo glijden mijn dagen soms voorbij, bang dat ik mijn leven maar voor de helft.
Heel herken
Het lijkt wel het betoog van een Zomergast!