Herinnert u zich Broken Wings nog, dat nummer van Mr. Mister uit 1985? Ik zocht het weer eens op.
De songtekst werd niet door een bandlid geschreven, maar door John Lang, ‘the unofficial fifth member of the band’ en neef van zanger Richard Page.
De tekst is geïnspireerd op het boek Broken Wings van de Libanees-Amerikaanse schrijver Kahlil Gibran. Het gaat over een verboden liefde. De vrouwelijke hoofdpersoon gelóóft in de liefde:
.. The nightingale should sing until dark comes, until spring passes, until the end of the world, and keep on singing eternally. His voice should not be silenced, because he brings life to my heart, his wings should not be broken, because their motion removes the cloud from my heart.
Allemaal hartstikke mooi, denkt u, maar het is een tragisch verhaal: de liefde mocht niet bestaan en de tortelduifjes moesten elkaar vrijlaten.
Wat zij van Mr. Mister er niet bij zeggen, is vanuit welk perspectief deze songtekst nu is geschreven. De man of de vrouw? Is dit een wens of de harde realiteit? Zo heb ik nog honderd vragen. Zo word je aan je lot overgelaten. Alsof ze willen zeggen: de rest moet je er zelf maar bij denken. Even iets anders: is het u al eens opgevallen dat ze op de radio altijd dat éne liedje draaien, dat toevallig over uw leven gaat?
Terug naar Broken Wings. Voor de luisteraars die niet teveel naar de tekst luisteren, blijft het gelukkig nog steeds een schitterende popsong. Er zitten een paar mooie harmonische vondsten in. De keyboard- en gitaarpartijen zijn fraai georkestreerd, vol voorhoudingen en andere suspense, fraai op boventonen gearrangeerd.
Wat zanger Richard Page hier voor het voetlicht brengt, is fan-tas-tisch. Het liedje lijkt exact op zijn stem te zijn geschreven. Het bereik van zijn borststem is aangenaam hoog, wat zijn uithalen hartverscheurend expressief maakt.
De man blijkt naast Mr. Mister een enorm cv te hebben, ook als solo-artiest. In 1988 bijvoorbeeld, zong hij het tranentrekkend mooie Shadows & Light als gast bij Joe Zawinuls’ Syndicate. Wist u het? Ik niet.
Tijden vervliegen, liedjes blijven. Veel liedjes uit de jaren tachtig klinken gedateerd, maar Broken Wings blijft eeuwig overeind.
Dank je wel voor dit mooie blog. Broken wings is uit mijn jeugd (geb. 1970) en bij het luisteren van nummers uit die tijd, kan ik niet alleen meezingen, ik voel me ook weer als een tiener zo vrij. Heel vrij. Een heel leven voor me, niemand om rekening mee te houden en alle kanten op kunnen. Een heerlijk gevoel.
Het helpt om later – met behulp van muziek – dit gevoel weer op te roepen. Even weer weten waar ik sta en waar ik heel wil. Weten waarom. Voelen waarom.
Jij bedankt voor je supermooie reactie 🙂